ผมตัดคาร์บลง โปรตีนเท่าเดิม ไขมันไม่เกิน 50 กรัมต่อวัน

เวทเสร็จคาดิโอต่อ 30-40 นาที ทำ 3 เดือน % Fat จาก 18 เหลือ 12% เห็นลาง ๆ วีคัทช่วงเอว

แล้วหนีไปแต่งงาน จากนั้นจบเลย 555+

เคยมีตอนอายุ 12-13 บ้าซิทอัพมาก ช่วงนั้นเป็นเด็กวัด
ทำอยู่แค่ 2-3 อย่างคือ ซิทอัพ กับ โหนบาร์ แล้วก็เตะบอลทุกวันตามประสาเด็กบ้านนอก สมัยก่อนมันไม่มีเรื่องแฟชั่นซิกแพ็คหรอก ชวนกันออกกำลังกายกันเองในหมู่เพื่อนเด็กวัดด้วยกัน

ซิทอัพขึ้นสุดลงสุดแบบเหยียดขาได้แบบไม่ต้องมีคนจับขา พีคๆก็รวดเดียวได้ 40 กว่าที เคยพยายามจะให้ถึง 50 แต่ไม่เคยทำได้เลย (30ทีแล้วขาเริ่มกระดก ฮ่าๆ)
ที่ได้เยอะอาจเพราะน้ำหนักตัวยังน้อยด้วยแหละ แต่ไม่ได้ทำทุกวัน นึกได้ก็ทำ ขี้เกียจก็ไม่ทำ

ร่างกายผอมแบบเด็กบ้านนอก มีซิกแพ็ค มีกล้ามท้องแขนค่อนข้างใหญ่เลย มีกล้ามน่องขาได้รูป กล้ามขาเหนือหัวเข่าก็เห็นชัดเวลาเกร็ง (ปัจจุบันเกร็งให้ตายก็ไม่ขึ้น)
มีหนอกไหล่ เพราะเป็นเด็กวัด ออกบิณบาตรทุกวัน สะพายย่ามไขว้ 2 ข้าง ใส่แกงถุงเต็มทุกวัน ก็หนักเอาเรื่องอยู่นะ บวกปิ่นโตอีก 2 เถา เถาละ 5 ชั้น
แต่กล้ามแขนท่อนบนกับกล้ามหน้าอกแทบไม่ขึ้นเลย มีแบบแห้งๆแต่แข็งโป๊ก

เรื่องอาหาร ไม่ได้ไดเอ็ทแต่อย่างใด แต่มันอิ่มและอดเองอัตโนมัติตามสถานการณ์
เช้าอิ่มแน่นอน ของกินเยอะ เที่ยงก็มีให้กินตามเวลาพระฉัน แต่ตอนเย็นมันไม่มี !!

ก็แล้วแต่วาสนาว่าวันไหนจะมีคนใส่บาตรด้วยทอดมันใส่ถุงไว้ไม๊ มันคืออาหารไม่กี่อย่างที่สามารถเก็บไว้จนถึงตอนเย็นได้โดยไม่บูด ปลากระป๋องคือของพิเศษสำหรับผม คือทางที่ผมไปบิณฑบาตรจะไม่ค่อยมีคนใส่ปลากระป๋อง นานๆจะมีสักครั้งแต่พระก็จะเก็บไป ผมก็อดกิน แต่สายอื่นๆเขาได้เข้าตลาดจะได้กันเยอะ และไม่ต้องพูดถึงเรื่องแบ่งปัน ไม่มีเลยจริงๆ
หน้าร้อน บางวันข้าวเปล่ายังบูด เมื่อไม่มีก็ไม่กินก็ได้วะ ตอนเป็นเด็กไม่เรื่องมาก จึงไดเอทได้อัตโนมัติ ไม่มีของบำรุงแต่กล้ามขึ้นได้เพราะผอมนี่แหละ



ปัจจุบันมีแพ็คเดียว แต่ก็คิดมโนไปเองว่า ถ้ากลับไปฟิตก็น่าจะมีซิกแพ็คได้อีกครั้ง น่าจะไม่ยากเหมือนคนที่ยังไม่เคยมี
แต่ที่ยากที่สุดคือ เมื่อไหร่จะลงมือฟิตอีกครั้งนี่แหละ

ทางลัด >>

เมื่อก่อนตอนเป็นวัยรุ่น มีนะแต่ไม่ได้มีเยอะ แบบขึ้นเป็นลอนๆ เพราะไม่ได้เพิ่มกล้ามเนื้อ แต่ดูออกว่ามี ก็ควบคุมอาหารทั่วไป ออกกำลังกายเฉพาะเน้นส่วนนั้น

ใช้ชีวิตลำบากมากครับ

พอมันมีหมดวินัยมันก็ไปไว